We kijken naar Sen.
Haar verhaal raakte mij.
Waarom?

Omdat zij als negenjarig meisje samen met haar moeder en andere gezinsleden uit Iran moest vluchten nadat haar vader het leven verloor in de oorlog tussen Iran en Irak.
Toen zij in Nederland aankwamen, miste Sen haar vriendinnetjes en moest ze wennen aan de Nederlandse (eet)gewoonten. Twee jaar woonde zij in een azc.
Ze leerde onze taal en stroomde in groep 7 in van de basisschool. Door een taalachterstand kreeg ze een mavo-advies. Zij doorliep de mavo. Vervolgens deed zij een mbo-opleiding SPW. Daarna volgde zij een hbo-opleiding Maatschappelijk werk. Ten slotte voltooide zij een academische opleiding psychologie (op 0,1 punt na geen cum laude ...). Nu werkt ze als psychologe bij de kinderbescherming en in een traumacentrum.

Ze voelt zich verrijkt door het Nederlandse onderwijssysteem. Het bood haar kansen en stelde haar in staat haar dromen te realiseren.

Van taalachterstand naar academisch gevormd psychologe ...
‘Wat zou je anderen mee willen geven?’, vroeg ik haar.

‘Zoek naar mogelijkheden.’
‘Blijf nieuwsgierig.’
‘Omring je met de juiste mensen.’

Ze raakte mij om haar doorzettingsvermogen.
Ze werd verrijkt en ze is een verrijking voor ons land.

Afbeelding: René Rosmolen, Sen (foto)

René Rosmolen (drs. R.) is theoloog en creatief therapeut. Hij werkt als geestelijk verzorger in het psychogeriatrisch verpleeghuis Lisidunahof in Leusden. Vanuit de Bergkerk te Amersfoort is hij aangesteld voor het project ‘ouderdom en zingeving’.
;