De Bijbel opent met een tuin.
Wie tuiniert (sier of moes) ondergaat, met gebogen rug, de verbinding met dit Oerverhaal.

De mens in de tuin.
Bestaansgrond van Adam en Eva.
Adama.

Als ik fiets in de buurt van foodcourts zie ik afval gedumpt in bermen.
Het doet mij pijn. Het plastic vloekt met kleur en geur. Verontwaardiging over verontreiniging.

‘Het landschap ging hem voor in gebed en in het prijzen van de Schepper’, schrijft Kick Bras over Thomas Merton.
Ook K.H. Miskotte ontwikkelde zijn theologie vanuit het mystiek beleefde landschap. Eenwording met een groter Geheim.

Het landschap van de Drentsche Aa, waarin ik met regelmaat mag vertoeven, brengt mij het besef binnen van een groter Geheim.

Er is een brug over de Aa.
Deze brug verbeeldt een transitie.
Kunnen en durven wij over deze brug naar een groenere toekomst?

Het landschap zelf nodigt ons daartoe uit.
Onze wortels vragen erom gehonoreerd te worden.

Kom: ga over die brug.
Een smal gaan over water.
Versta de roep van het groene Overland.

afbeelding: René Rosmolen, Brug over Drentsche Aa (in de buurt van Oudemolen)