Editieredactie: Evert Jonker

Anne Marijke Spijkerboer, Over Miskotte en de Moedergodin

Met deze diepgaande, uitgebreide boekbespreking over ‘Als scherven spreken’ van de in 2008 overleden theologe Kune Biezeveld komen – naast de totstandkoming van het boek – enkele boeiende thema’s ter tafel. Zo gaat het over de verhouding tussen de dialectische theologie en de aandacht voor het alledaagse in de feministische theologie, de – al dan niet mogelijk geachte – menselijke ervaring van God in de natuur en de seizoenen, het beeldverbod en de paasboodschap. De auteur sluit af met een terugblik op haar vriendschap met Biezeveld en met een frisse blik op haar eigen predikant-zijn.

Froukje Pitstra & Hetty Zock, De onderbouwing van narratieve methodes in pastoraat en geestelijke verzorging. ‘Ik zag alleen een kip over de weg’

De auteurs nemen de onderbouwing van narratieve methodes in pastoraat en geestelijke verzorging onder de loep: vindt zij haar oorsprong in de christelijke traditie of in de postmoderne theorievorming? Ze bekijken de consequenties voor de definiëring van pastoraat en geestelijke verzorging, bijvoorbeeld in het handboek ‘Zorg voor het verhaal’ van Ganzevoort & Visser. Vanuit hun begripsbepaling moet er qua methodische onderbouwing een principieel onderscheid gemaakt worden tussen pastoraat en geestelijke verzorging.

Ruard Ganzevoort, Geestelijke verzorging kan niet zonder theologie. Een reactie op Pitstra & Zock

Een van de auteurs van het boek ‘Zorg voor het verhaal’ reageert op het voorgaande artikel van Pitstra & Zock. Hij onderzoekt hun kritiek en plaatst er zijn visie tegenover. Zijn heldere antwoord is reeds gegeven met de titel: ‘Geestelijke verzorging kan niet zonder theologie’. De auteur streeft naar een professionele theologische deskundigheid van de geestelijk verzorger met een grote openheid voor de levensbeschouwelijke variatie van de mensen die hij of zij begeleidt, vat verhalen op als deel van onze zingevingskern en maakt duidelijk dat ook geestelijk verzorgers aan de slag kunnen met het boek ‘Zorg voor het verhaal’. Uiteindelijk is het volgens hem, zowel in pastoraat als in geestelijke verzorging, te doen om het begeleiden van mensen in wat voor hen heilig is, of dat nu (anders)religieus gekleurd wordt.

Martin Walton, Dialogische kwaliteit. Identiteit van geestelijk verzorgers in zorginstellingen

Wie of wat is een geestelijk verzorger? Wat bepaalt haar identiteit, wat is zijn beroepsbeeld in de context van zorg? Om in te gaan op deze steeds terugkerende vragen situeert de auteur geestelijke verzorging in de menselijke zorgpraktijken. Vervolgens manoeuvreert hij zich door een veelheid van ontwikkelingen en terminologieën in het werkgebied van geestelijke verzorging, om te komen tot een focus op existentiële betekenisverlening. Die focus wordt aangescherpt door in te gaan op de bijdrage van Pitstra & Zock in ditzelfde nummer van Handelingen. Ten slotte omschrijft de auteur de geestelijk verzorger als ‘dialogicus’ en vraagt hij naar de toetsing van die rol.

Harbert Booij, Kerkleden schilderen bijbelverhalen. Bijzondere mogelijkheden voor geloofscommunicatie

Een uniek project in de kerk van Vleuten: gemeenteleden die op papier of doek de Bijbel verbeelden, met het oog op toepassing in de liturgie. Dat kom je in deze vorm zelden tegen. Hoe gaat zo'n project eraan toe en wat is er praktisch-theologisch gezien aan de orde? In het bijzonder stelt de auteur de vraag: Kan in zo'n project, hoe bijzonder het ook al is, toch nog nauwkeuriger gekeken worden naar de mogelijkheden die er liggen voor geloofscommunicatie?

Corja Menken-Bekius, De spirituele dimensie van palliatieve zorg

Op 28 januari 2009 organiseerde UMC St Radboud een symposium met als titel ‘Spiritualiteit in de palliatieve zorg: ervaringen en reflecties’, naar aanleiding van het themanummer van Handelingen 2008/5. Op de studieavond deed deze auteur een bijdrage die verrassend aansluit bij andere artikelen in dit nummer.

Evert Jonker, Beeldbeschouwing: Tranen afvegen