2009/4 Het leven ontvangen: praktijken en reflecties
Editieredactie: Wim Smeets & Jan Hein Mooren
Hans Alma, Geestelijke verzorging als verbeeldingsvol spel
In dit artikel begrijpt de auteur ‘spel’ op verschillende manieren. Zo gaat het over ‘serieus spel’ en over het verbeeldende vermogen van mensen om dingen in een ander perspectief te plaatsen. Door de geestelijk verzorger wordt dit vermogen bij cliënten ondersteund om, door middel van hun levensbeschouwing, tot existentiële zingeving te komen. Voorwaarde is dat de geestelijke verzorger esthetische gevoeligheid ontwikkeld…
Daan Van Speybroeck, Dank voor het leven. De ramen van Carmelo Zagari
Marjo van Bergen, Een Ja-zegger worden. Bestaansbevestiging en levensbeaming in geestelijke verzorging
Humanistische geestelijke verzorging houdt zich bezig met de menselijke existentie, met existentiële ontwikkeling en met de daarbij horende vragen. Wat betekent dat en hoe ziet dat er in de praktijk uit? Aan de hand van haar werk in detentiecentra voor vreemdelingenbewaring beschrijft de auteur twee ontwikkelingen op dat existentiële niveau die zij bij haar cliënten meemaakt: bestaansbevestiging en levensbeaming. Het zijn verhalen die laten zien hoe mensen contact kunnen krijgen met hun eigen bestaan, en van daaruit ‘ja’ gaan zeggen tegen hun eigen leven.
Jan Hein Mooren & Neanske Tuinman, Eigenheid en verbondenheid. Over humanisme en rituelen
Met als doel het gebruik van rituelen in de geestelijke begeleiding te bevorderen, wordt het begrip ‘ritueel’ vanuit humanistisch oogpunt verkend. Men situeert de bezwaren die de humanistische traditie tegen rituelen had/heeft en werpt een licht op huidige manieren om als humanist naar rituelen te kijken. De auteurs geven voorbeelden van praktijken van humanistische geestelijke verzorgers en ritueelbegeleiders. Tevens schetsen ze wat kenmerkend is voor een humanistisch ritueel.
Wim Smeets, ‘Dankbaarheid en liefde, alsof het kindje nog leefde’. In gesprek met geestelijk verzorger Godelieve Pieper
Ondanks het lijden waarmee cliënten te maken krijgen, gaan hun gesprekken met geestelijk verzorgers niet uitsluitend daarover. In dit interview getuigt Godelieve Pieper over de mooie dingen die zij meemaakt bij het uitoefenen van haar beroep. Dankbaar dat ze mensen zo nabij mag zijn en hun veerkracht en moed mag zien en ondersteunen, vertelt ze over een bepaalde situatie die haar en haar cliënten op verschillende manieren heeft geraakt.
Wim Smeets & Nicolette Hijweege, Wat heeft u toch een zwaar beroep! Positieve thema’s in gesprekken met geestelijk verzorgers
Op basis van het NISET-onderzoek bij geestelijk verzorgers in Nederlandse zorginstellingen kijken de auteurs naar mogelijke thema’s in gesprekken tussen geestelijk verzorgers en hun cliënten, meer bepaald naar de positieve thema’s. Vervolgens illustreren ze aan de hand van een verbatim hoe naast moeilijkheden, ook positieve zaken besproken worden. De verbondenheid met anderen en met God komt naar voor; daar putten mensen kracht uit.
Evert Jonker, Dank – een slotbeschouwing